ایجاد فضایی معمارانه :

از معماری رحم تا گور , انسان پیوسته خود را در فضا ها می یابد , اما کمتر فضائی را می یابد , که از شان بالقوه انسانی نشات گرفته باشد.پس از انقلاب صنعتی معماری در شکل کلی و شهری جلوهخود را از دست داد ; معماری شکل سطحی و غیر کالبدی به خود گرفت و روح بلند فضاهایداخلی به حس غریبی بدل شد.که حتی نیاز های اولیه برای انجام فعالیت های روزمره رانیز بر آورده نمی ساخت.بی گمان معماری داخلی , ماهیت خود را از ارتباط با درون انسان به دست می آورد.از این رو , با روحیه انسان رابطه مستقیمی دارد و توان تاثیرات عمیق تری را نیز میتواند دارا باشد.پس امروزه باید با نگاهی تازه تر بهاطراف نگریست انسان فقط یک وجود فیزیکی ساده که به جا و مکان نیاز داشته باشد نیست , بلکه پاسخهای احساسی وی نیز از اهمیت فراوانی برخوردارند.همچنانکه که دانش انساننسبت به خود و محیط اطرافش گسترش می یابد , حوزه دید او از زندگی و امکانات آن نیزوسیع تر میگردد و به دنبال ایجاد نظم در دنیای اطراف خود میگردد و آنگونه نظمی , منظور و مطلوب خواهد بود که بتواند بیشترین سازگاری را با طبع و روح انسان برقرارکند.اگر مدل و یا طرحی در یک دوره مورد توجه قرار گیرد به این دلیل است که براساس نیازهای زمان خود طراحی شده است از این رو طرحهای دکوراسیون و الگو های آنهمواره با تغییراتی کلی و جزئی هموار هستند باید به گونه ای طراحی شود که منطبق باخواسته های درونی انسان باشد , هدف اصلی از انجام دکوراسیون , بالا بردن زیبا سازیفیزیکی و هماهنگی آن با احساسات درونی انسان میباشد که جز با تاکید بر روابطی چونعاملیت و عملکرد با فرم و... و همچنین به وسیله عناصر متعلقه و مرتبطی چون رنگ , بافت و.... میسر و مقدور نمی باشد طراحی داخلی در ايجاد فضايي مطلوب و دلنشين براي افراد جامعه نقش موثردارد.محيط مناسب يعني فضايي كه بشر در آن بتواند فارغ از فشارهاي ناخواستهرواني رشد كرده و شكوفا شود و اين از خواسته هاي عقلاني و منطقي هر جامعهاست.بنابراین , هدف طراحی داخلی بهبود عملکرد فیزیکی و روانی و دست یابی به اصولزیبا شناسی فضای داخلی است.در این میان , اصولی که در طراحی با هدف ایجاد فضائیمعمارانه در نظر گرفته می شود , در۹عنوان زیر تقسیم بندی می شوند: